Wczoraj wręczono nadanie tytułu „Honorowy Obywatel Gminy Wolsztyn”, który otrzymał Pan Wolfganga Pfuhl, prawnuk Roberta Kocha oraz tytuły i medale „Zasłużony dla Gminy Wolsztyn”, którymi uhonorowano ks. Jana Polca i Pana Jana Żurka. Tytuł i medale wręczył burmistrz Wojciech Lis oraz Przewodniczący Rady Miejskiej Jarosław Adamczak podczas uroczystości związanych z obchodami 101. rocznicy wyzwolenia Wolsztyna przez Powstańców Wielkopolskich. Wcześniej uchwały w tej sprawie podjęła Rada Miasta i Gminy Wolsztyn.

W uzasadnieniu uchwały czytamy, iż „tytuł „Honorowy Obywatel dla Gminy Wolsztyn” jest wyrazem najwyższego uznania dla osób szczególnie zasłużonych dla gminy, o niepodważalnym wkładzie w jej rozwój, promowanie jej walorów w kraju i za granicą, kultywowanie najwyższych wartości humanistycznych. Tytuł może być nadany osobom wybitnym, których dzieła cieszą się najwyższym uznaniem mieszkańców gminy, a także osobom które szczególnie dbają o zachowanie tradycji patriotycznych i kulturalnych oraz przyczyniają się do zachowania gminnych zasobów dziedzictwa kulturalnego i promocji w dziedzinie życia społecznego, gospodarczego, nauki, kultury i sportu.”
Tytuł „Zasłużony dla Gminy Wolsztyn” jest z kolei wyróżnieniem i wyrazem uznania. Może on być przyznany osobom, które w istotny i wyróżniający się sposób przyczyniły się do rozwoju i promocji Gminy Wolsztyn, a także organizacjom, stowarzyszeniom i instytucjom, które w sposób widoczny i niepowtarzalny przyczyniły się do zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

WOLFGANG PFUHL – Honorowy Obywatel Gminy Wolsztyn

Wolfgang Pfuhl urodził się 15 lipca 1942 roku w Goslar w Niemczech. Jest prawnukiem Roberta Kocha, wnukiem jego jedynej córki Gertrud, synem Ericha i Lotte Pfuhl. Wolsztyn odwiedził pierwszy raz w 2005 roku, kiedy to zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej w Wolsztynie rok ten nazwano „Rokiem Roberta Kocha” dla uczczenia 100 rocznicy przyznania byłemu lekarzowi powiatowemu w naszym mieście Nagrody Nobla. W tym samym roku Wolfgan Pfuhl był współorganizatorem spotkania rodziny Roberta Kocha, w którym uczestniczyli jego potomkowie mieszkający dziś na stałe w Stanach Zjednoczonych Ameryki i Republice Federalnej Niemiec. To dzięki pomocy Wolfganga Pfuhla, 9 grudnia 2005 roku, w Wolsztynie odsłonięto popiersie Roberta Kocha. Od tego czasu regularnie odwiedza Wolsztyn uczestnicząc w wielu wydarzeniach ku czci Roberta Kocha. Podczas swych pobytów w Wolsztynie przekazał naszemu Muzeum Regionalnemu wiele oryginalnych pamiątek rodzinnych. Dziś w muzeum noblisty podziwiać możemy listy pisane odręcznie przez Roberta Kocha, aparat fotograficzny, którym wykonywał zdjęcia podczas swych podróży naukowych, czy starą komodę. Wolfgang Pfuhl jest inicjatorem kontaktów między Wolsztynem, a berlińską Fundacją Roberta Kocha. Aktywnie wspiera i promuje wolsztyńskie inicjatywy ku czci Roberta Kocha.

KS. JAN POLEC – Zasłużony dla Gminy Wolsztyn

Jan Polec rozpoczął posługę kapłańską w Wolsztynie w czerwcu 1997 r. jako wikariusz w parafii Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej. W grudniu tego roku został proboszczem z zadaniem budowy kościoła i zorganizowania nowej parafii. W ciągu trzech miesięcy powstała kaplica, a w 2000 r. rozpoczęto budowę świątyni. Do tego dzieła włączyło się wielu ludzi poprzez pracę, ofiary pieniężne i modlitwę. Ks. Jan Polec poruszał serca gorliwością i organizacją pracy. Włączał się czynnie we wszystkie działania związane z budową. W grudnia 2002 r. ks. abp. Stanisław Gądecki wmurował akt erekcyjny i poświęcił kościół pw. Św. Józefa Opiekuna Kościoła Świętego.

Po zakończeniu budowy świątyni ks. Jan Polec został duszpasterzem rzemieślników. Położył ogromne zasługi dla integracji tego środowiska w powiecie. Był mocno zaangażowany w życie parafii, to duszpasterskie, ale nie tylko. Od wielu lat, z jego inicjatywy odbywały się półkolonie, wycieczki i kolonie krajowe i zagraniczne, dla dzieci i młodzieży z całego powiatu. A także jasełka, konkursy, festyny dla całych rodzin oraz akcje charytatywne. Wiele roczników dzieci i młodzieży zostało przygotowanych do przyjęcia sakramentów.

Ks. Jan Polec był ceniony za bardzo dobre kontakty z parafianami, którzy chętnie wspierali go w jego inicjatywach, chcieli pomagać. Młodzież widziała w nim swojego przewodnika duchowego oraz przyjaciela. Inicjator, pomysłodawca i organizator - wszystkie te określenia znakomicie pasują do ks. Polca. Podążając z duchem czasu z ogromną łatwością docierał do parafian. Jego działalność miała charakter gminny, powiatowy, a nawet ponadpowiatowy. Współpracował m.in. z Fundacją Odzew z Leszna na rzecz osób i rodzin wykluczonych społecznie z Wolsztyna i okolic.

W dowód uznania ks. Jan Polec otrzymał m.in. tytuł „Człowieka Roku 2000” w plebiscycie tygodnika „Dzień”, „Złotą Pieczęć” Głosu Wolsztyńskiego w 2003 r., a w 2004 r. nagrodę burmistrza za promowanie Wolsztyna, wkład w rozwój miasta oraz gminy, organizację życia sportowego i turystycznego. W 2011 r. ks. proboszcz Jan Polec został kanonikiem.

JAN ŻUREK – Zasłużony dla Gminy Wolsztyn

Jan Żurek SP3HD urodził się 17 kwietnia 1926 roku w Rouwroy Pas Des Calais we Francji. Tam uczył się w francuskiej szkole powszechnej. W 1940 r. wywieziony został do pracy przymusowej do Niemiec. Pracował jako górnik (na tzw. górze) w miejscowości Marl-Westfalia do końca wojny. 29 listopada 1945 przybył do Wolsztyna. Z Antonim Napierałą SP3BN uruchamiali radiowęzeł miejski tzw. kukuruźniki. Następnie pracował jako operator w kinie Tatry w Wolsztynie. Ukończył zaocznie szkolę i zdał egzamin w Cechu Rzemiosł w Poznaniu. Z zawodu jest energetykiem - mistrz zabezpieczeń automatyki. Zatrudniony został w Zakładzie Energetycznym Rejon Wolsztyn gdzie pracował przez 28 lat.

Pan Jan Żurek ma obecnie 93 lata. W 1953 roku uzyskał licencję nasłuchowca zezwalającą mu na prowadzenie nasłuchu amatorskich stacji krótkofalarskich. W tym samym roku przystąpił do kursu nauki telegrafii, zorganizowanego przez przedwojennego wolsztyńskiego krótkofalowca Edwarda Musioła – SP3GZ. Już po 6 tygodniach nauki Jan Żurek tak dobrze opanował alfabet Morsa, iż sam zaczął prowadzić kurs dla pozostałych adeptów nauki telegrafii. Edward Musioł zgłosił Jana Zurka na egzamin dla telegrafistów do Poznania, który młody Wolsztynianin zdał z drugim wynikiem i otrzymał licencję radiooperatora ze swoim nowym, niepowtarzalnym na całym świecie, indywidualnym znakiem nadawczym SP3HD. Wraz z Edwardem Musiołem, Anto- nim Napierałą, Leonem Zboralskim, Erykiem Świerkowskim i Franciszkiem Kaczmarkiem Pan Jan Żurek stał się założycielem pierwszego wolsztyńskiego klubu krótkofalowców SP3KBD, który mieścił się m.in. na poddaszu miejscowego ratusza i z 8 licencjonowanymi krótkofalowcami był w tym czasie jednym z prężniejszych klubów w całej Polsce. W 1974 r. angażuje się w pracach nowo powstałego Harcerskiego Klubu Łączności SP3ZDB przy Technikum Rolniczym w Powodowie koło Wolsztyna. Był kierownikiem radiostacji klubowej.

Pierwsze łączności, jakie nawiązywał SP3HD, były to połączenia na telegrafii. Sztukę nadawania i odbioru znaków zakodowanych alfabetem Morse[singleQuote]a opanował do perfekcji. Wśród wielu dyplomów i wyróżnień Pan Jan może poszczycić się elitarną przynależnością do światowego grona krótkofalowców odbierających ponad 200 znaków Morse[singleQuote]a na minutę. Dziś mimo, iż telegrafia wypierana jest przez coraz to nowsze emisje, SP3HD cały czas potrafi i korzysta z tej pionierskiej techniki. Jan Żurek jest nie tylko wybitnym krótkofalowcem, lecz także konstruktorem urządzeń radio-nadawczych. Sam zbudował swój pierwszy nadajnik lampo- wy o mocy 100 watów oraz wszystkie anteny poczynając od prostych dipoli, a kończąc na wieloelementowych antenach kierunkowych. W czasach, kiedy podzespoły elektroniczne były towarem deficytowym, poświęcając swój wolny czas i długoletnie doświadczenie przez 5 lat budował swoją pierwszą tranzystorową radiostację. Obecnie, oprócz własnych konstrukcji nadawczo-odbiorczych SP3HD korzysta także z profesjonalnych radiostacji znanych światowych producentów. Każda łączność na falach eteru to prawdziwa przygoda. Nie każdego dnia udaje nawiązać się łączność z odległymi krajami. Drogi sprzęt i wieloelementowa antena nie zawsze są gwarancją DX-ów czyli dalekich łączności. Dużo zależy od warunków propagacyjnych i przysłowiowego szczęścia. SP3HD może jednak poszczycić się łącznościami z większością państw i wszystkimi kontynentami. Są to tak odległe kraje jak Nowa Zelandia, Japonia, Kanada, Chile, Urugwaj, Pakistan. Międzynarodowa brać krótkofalarska to jedna wielka rodzina. Na falach eteru wszyscy są na TY. A Jan Żurek może pochwalić się także, iż przeprowadził łączność ze swoim kolegą - królem Jordanii JY1. Co ważne, aby łączność uznać za zaliczoną radiooperatorzy powinni wymienić się swoimi znakami, podać swoje imię, określić poziom słyszalności podając tzw. raporty oraz podać nazwę miasta, z którego nadają! Zważywszy na 63 lata aktywnej pracy pana Jana na falach eteru i dziesiątki tysięcy przeprowadzonych przez niego łączności nazwa Wolsztyn okrążyła ziemię już kilkadziesiąt tysięcy razy i jest znana krótkofalowcom na całym świecie. Jako potwierdzenie każdej nowej przeprowadzonej łączności SP3HD wysyła za pośrednictwem Polskiego Związku Krótkofalowców tzw. kartę QSL. Często są to zdjęcia i pocztówki Wolsztyna, które trafiają do najdalszych zakątków świata promując tym samym nasze miasto. W okresie posiadania licencji krótkofalarskiej przeprowadził z Wolsztyna ok. 80 tys. łączności.

Pan Jan przez lata zdobył setki krótkofalarskich dyplomów okolicznościowych i wyczynowych, zajmował czołowe miejsca w zawodach organizowanych na falach eteru. Jeszcze teraz potrafi wziąć udział w krótkofalarskich rywalizacjach, mimo że prawdopodobnie jest najstarszym krótkofalowcem w kraju. W ciągu swojego życia pełnił wiele funkcji we władzach Polskiego Związku Krótkofalowców. Za działalność na rzecz krótkofalarstwa otrzymał Honorową Odznakę PZK (nr 392). Od roku 2012 jest członkiem Stowarzyszenia Krótkofalowców Ziemi Wolsztyńskiej i Wolsztyńskiego Klubu Krótkofalowców SP3PWL wspomagając jego członków swoją wiedzą i doświadczeniem. Pomimo swojego słusznego wieku udziela się również przygrywając na akordeonie w czasie prób chóru wolsztyńskim Domu Dziennego Pobytu.